Kraftwerk über alles

Kraftwerk is een Europese band met Duitse paspoorten die de wereld afreist.
Zo antwoordde oprichter Ralf Hütter eens bescheiden op de vraag van de BBC-interviewer wat Kraftwerk is. Een minimaal antwoord.
Minimalistisch kun je hun electro-pop wel noemen, hoewel.
Kraftwerk is veel meer dan minimaal. Naar mijn idee zelfs belangrijker dan Elvis Presley en The Beatles. Die zullen over 200 jaar nog in de kantlijn worden vermeld voor kenners, maar Kraftwerk.
Zoals bij Bach en Beethoven is het werk van Kraftwerk van een eeuwigheid.

De melodieën, als van een andere pop-planeet. Soul in technologie, funk in de machine.
En die sound. Tijdens de tour door de USA in 1975, met die ouderwetse synths die warm worden en ontstemmen, moesten ze tussen de nummers door de apparaten weer opnieuw samen stemmen. Die dissonante geluiden werden luid toegejuicht en inspireerden. Zo ontstond een kenmerkend facet, slightly off-tune.

Zonder enig verband met de heersende popmuziek deed Kraftwerk gewoon Kraftwerk.
Originele experimentele muziek met een elektronisch randje. Vormgegeven en bedacht.
Und nie ein interview.
Minimaal muziek uitleggen is muziek maximaal aanvoelen.
Met zelfgebouwde instrumenten en een mediaschuwe façade heeft Kraftwerk zijn eigenheid altijd weten te bewaren. Daar had het bij kunnen blijven.
Maar.

Sindsdien zijn allerlei elementen uit het oeuvre van Kraftwerk in vele varianten in popnummers opgedoken.
En zodra de Hiphop uit Detroit zijn intrede doet gaat het los. Daar kreeg de teutoonse krautrock een nieuw leven. African Bambataa, Planet Rock. Wellicht het eerste hiphop-nummer ooit.
Gebaseerd op Trans Europa Expres worden ook de baslijn van Numbers en de noten van It's more fun to compute aangehaald.

En zo rolt popmuziek.

Kraftwerk, of African Bambaataa.

https://www.youtube.com/watch?v=9h6pcqC6wrI